SVÆRA

f. mother-in-law.

* * *

u, f. [Ulf. swaihra = πενθερός; A. S. sweor, sweger; O. H. G. swehor; Germ. schwager; Lat. socer]:—a mother-in-law, 623. 57, Stj. 343; sværu léztu þína sitja opt grátna, Am. 94; s. heitir vers móðir, Edda 109; s. Nönnu, 63: s. Sifjar, 65. The word was obsolete even in old writers; Icel. use a compound, tengda-faðir, -sonr, -móðr, -dóttir.